پرسشنامه کمال گرایی

دچار افکار مزاحم و وحشتناک هستم.

وقتی راضی می شوم که تمام کارها را عالی انجام بدهم.

اگر در کارهام موفق عمل نکنم یک فرد شکست خورده هستم.

وقتی به گذشته ام نگاه می کنم، جز شکست چیزی نمی بینم.

من معتقدم اگه ایده آل باشم هیچ وقت همسرم مرا ترک نخواهد کرد.

اگر در کارم مرتکب کوچکترین اشتباهی بشوم، رئیس من فکر می کند بی کفایت هستم.

مهم نیست که چقدر سخت تلاش می کنم، احساس می کنم به اندازه کافی برای همسر یا خانواده ام خوب نیست.

اگر تمام کارهایم را در مدت زمان تعیین شده انجام ندهم، آدم تنبل و بی اراده ای هستم.

من معتقدم رئیسم از من انتظار داره که تمام کارها را با موفقیت انجام بدهم.

اگر بچه های من در مدرسه موفق عمل نمی کنند پس من پدر یا مادر بدی هستم.

اگر پول زیادی بدست بیاورم، ارزش و احترام خیلی زیادی خواهم داشت.

اگر از نظر فیزیک بدنی مناسب باشم، آدم فوق العاده جذابی خواهم بود.

وقتی کاری به من سپرده می شود، انتظار دارم آن را بدون هیچ گونه خطایی انجام دهم.

اگر یک پروژه موفق نباشد حتماً اعضای دیگر عالی عمل نکرده اند.

من باید اشتباهات شریک زندگی ام را گوشزد کنم چون تنها راه یادگیری اوست.

چشم اندازهای اشتباه مرا نگران می کند.

اگر شکست بخورم، مدت زمان زیادی درموردش حرف می زنم.

من معتقدم کسانی که منو دوست دارند، انتظار دارند یه آدم کامل و بی نقصی باشم.

هیچ وقت نباید به خانواده، همسر، دوستان و … نه بگویم.

اگر کاری با اشکال مواجه شود، همکارانم فکر می کنند که من مرتکب اشتباه شده ام.

من همیشه نگران این هستم که دیگران در مورد من چه فکری می کنند.

وقتی کسی مرتکب اشتباهی میشه من ازش ناامید میشم.

در انجام کارها وسواس خیلی زیادی دارم.

نظم و هماهنگی برای من اهمیت خیلی خیلی زیادی دارد.

از خودم، خانواده ام، دوستانم و در کل از زندگی راضی نیستم.

من هیچ وقت نباید اشتباه بکنم و حق اشتباه کردن ندارم.

من باید کارها را به شیوه ای خاص و عالی انجام بدهم، در غیر اینصورت آن کار را انجام نمی دهم.

وقتی اشتباه می کنم احساس بدی دارم. به خودم خیلی سخت می گیرم و خودمو سرزنش می کنم.

من باید به همه اهدافم برسم در غیر اینصورت ناراحت و افسرده می شوم.

وقتش که برسه کارها را با دقت و نظم بسیار بالایی انجام خواهم داد.

وقت و انرژی زیادی برای انجام کارها می گذارم ولی نتایج قابل قبولی را کسب نمی کنم.

می ترسم دیگران حرف های من را خوب متوجه نشوند و بد برداشت کنند.

وقتی اطرافیانم از روی بی دقتی مرتکب اشتباه می شوند، تحمل ندارم و عصبانی می شم.

من خیلی کم حرف میزنم چون نمی خواهم اشتباه کنم.

اگر حرف بی معنی بزنم یا کار بیهوده ای انجام بدهم، تمام روز به آن فکر می کنم و ناراحت میشم.

از دیگران انتقاد می کنم.

اگر مرتکب اشتباه شوم و دیگران اشتباه مرا گوشزد کنند، احساس بی ارزشی می کنم.

احساس می کنم می خواهند از من انتقاد بکنند و از کارم ایراد بگیرند.

وقتی در انجام تکلیفی شکست می خورم، خیلی احساس شرمندگی می کنم.

وقتی نتایج کار خود را با دیگران مقایسه می کنم، احساس بی لیاقتی می کنم.