خودکشی اراده دقیقا به دست خود تو انجام می شود و اصلا غیرارادی نیست!
نشستن و کاری نکردن یعنی خودکشی اراده
مثلا تا حالا شنیدی که یک آدم بتواند خودکشی کند؟
در این وضعیت سخت زندگی بله!
آدم هایی که نمی توانند اراده قوی خودشان را کنترل کنند خیلی راحت اراده قوی خودشان را به دست هیولای اراده می سپارند!
هر کسی اراده قوی برای خودکشی ندارد،
و اگر تمام توانایی و اراده خودش را صرف حل کردن مشکلات زندگی و تلاش و مقاومت کردن در برابر سختی های زندگی می گذاشت،
به احتمال خیلی زیاد هیولای اراده او را به سمت خودکشی هدایت نمی کرد.
خودکشی اراده اصلا غیرارادی نیست!
طبق آمار ویکی پدیا سالانه حدود ۸۰۰٫۰۰۰ نفر تا ۱٫۰۰۰٫۰۰۰ نفر بر اثر خودکشی می میرند!
و دهمین علت اصلی مرگ و میر آدم ها در جهان خودکشی است!
دقیقا مثل آدمی که تمام توانایی خودش را می گذارد تا خودش را بکشد،
تو هم بعضی وقت ها تمام توانایی خودت را می گذاری تا به صورت ارادی اراده قوی خودت را بکشی!
کسی که خودکشی می کند، قبل از خودکشی اول فکر می کند و بعد ابزارهای لازم برای خودکشی را آماده می کند،
تا درصد موفقیت خودکشی او بیشتر شود و خدای ناکرده شکست نخورد! 🙁
فکر کن یعنی تمام ۱۰۰% تلاش و مقاومت خودش را می گذارد تا در خودکشی شکست نخورد!
و اگر فقط ۵۰% تلاش می کرد تا مشکلاتش را حل کند ۱۰۰% موفق می شد و
در شکستِ مشکلاتش شکست نمی خورد
البته او فکر می کند تنها راه حل شکست مشکلاتش، خودکشی است!
پس تو هم مثل او البته بدون فکر کردن تمام ابزارهای لازم را بسیج می کنی تا نگذاری اراده قوی تو به حرکت درآید!
و در آخر می گویی اصلا دست خودم نیست!
این من نیستم که اراده خودم را فلج می کنم، من اصلا اراده قوی برای انجام کارهایم ندارم!
یعنی اراده قوی برای تنبلی، خستگی، بی حوصلگی، خوابیدن، کار نکردن، فکر نکردن و کلی کارهای بیهوده دیگر داری،
ولی اراده قوی برای انجام کارهایی که تو را به هدف و خواسته هایت برساند نداری!
دست خودم نیست من نمی توانم!
خُب دست خودم نیست دیگر به جان مادرم راست می گویم!
وقتی این جمله را می گویی یعنی داری بهانه های جورواجور جور می کنی تا از زیر کار در بروی!
یعنی می خواهی بگویی تو می خواهی فلان کار را انجام دهی،
ولی فلان کار، خودش نمی گذارد تا تو آن را انجام دهی! (به حق چیزای ندیده و نشنیده! 🙂 )
دارن هاردی در فصل اول کتابش قطار سرعت به سوی ثروت می گوید:
می نمی توانم دروغی بیش نیست.
بهانه ای برای تلاش نکردن است.
واقعیت این است که تو می توانی،
یعنی برای خواستن و توانستن خلق شدی،
و می توانی هر چیزی را که دوست داری خلق کنی.
می نمی توانم از کجا می آید؟
وقتی من نمی توانم هایت زیاد می شود دست به خودکشی اراده می زنی.
ریشه من نمی توانم های تو کجاست؟
آیا تو ژن من نمی توانم داری؟
آیا آن ها که می توانند ژن من می توانم دارند؟
لازم است که بدانی:
ژنی در کار نیست فقط جنون است!
یعنی من صادق عباسی ژن خوب برای مقاله نوشتن ندارم!
فقط جنون نوشتن مقاله دارم و با عشق و علاقه زیاد برای تو و خودم می نویسم.
پس برای اینکه بتوانی من نمی توانم را از ذهن خودت پاکسازی کنی،
و دوباره من می توانم را در ذهن خودت بازسازی کنی،
لازم است بدانی من نمی توانم هایت از کجا می آیند؟
۱- از افسانه ها و تخیلات ذهن تو!
یعنی دنیای آدم ها پُر است از افسانه های مزخرف!
اینکه تو باور داری استعداد ذاتی برای انجام فلان کار را نداری یک افسانه است.
یعنی استعداد ذاتی برای خودکشی اراده خودت داری ولی استعداد ذاتی برای به حرکت درآوردن قدرت اراده را نداری!؟
باور به استعداد ذاتی یک افسانه مزخرف است
تو پیش خودت می گویی:
دلیل اینکه من موسیقیدان، مدیر، پزشک، ورزشکار، فروشنده خوب، همسر خوب و کلا آدم خوبی نیستم،
این است که من برای آن کار آفریده نشده ام!
یعنی تو می خواهی به جای کنترل اراده خودت، خیلی راحت تر دنیای اطرافت را کنترل کنی!
یعنی دیگر بار سنگین نگاه های دیگران و انتظارات آن ها را از دوش خودت برمی داری.
۲- از حسادت های تو!
اگر توماس ادیسون، آلبرت انیشتین، استیو جابز، ریچارد برانسون، بیل گیتس، ابو علی سینا، محمود حسابی، حسین رضازاده و کلی آدم های موفق دیگر توانسته اند به موفقیت های بزرگی برسند،
ذاتاً بزرگ بودند و استعداد ذاتی داشتند!
به احتمال زیاد زندگی نامه این آدم ها را نخوانده ای و پیش خودت می گویی:
من نباید ناامید شوم،
چون آن ها ژن موفقیت داشتند و همیشه شانس در خانه شان را زده است!
خُب حالا فقط شروع می کنی به گیر دادن به آدم های موفق و کلی بد و بیراه به آن ها می گویی،
می گویی خب معلوم است اگر من هم در موقعیت آن ها بودم و شانس می آوردم حتما الان آدم موفقی بودم!
به آن ها حسادت می کنی،
چون خدا به آن ها ژن خوب و استعداد ذاتی و شانس داده است ولی به تو نداده است!
پس من نمی توانم مثل آن ها باشم چون خدا حواسش به من نبوده است!
۳- از ناامیدی های تو!
تازه اگر واقعا باور کنی که استعداد ذاتی، ژن خوب و شانس وجود ندارد،
و باور داشته باشی که تو هم می توانی مثل آدم های بزرگ و موفق، جایگاه خودت را خلق کنی،
ناامیدی به سراغ تو خواهد آمد!
در ذهن خودت می گویی:
-
- دیگران به من امیدوارند،
- دیگران از من انتظار دارند،
- نکند کار را خراب کنم،
- اگر شکست بخورم چه می شود،
- اگر به نتیجه ای که می خواهم نرسم چه می شود،
به خاطر همین دیالوگ های ذهنی و ترس از شکست خوردن، ناامید می شوی و کنار می کشی،
و می گویی ولش کن بابا من نمی توانم!
دلیل خودکشی اراده و خودکشی جسمی چیست؟
یکی از دلیل های اصلی خودکشی انتخاب راحتی است!
فرقی نمی کند، کسی که خودش را می کشد یا اراده اش را می کشد،
می خواهد زندگی راحت تری را تجربه کند!
یعنی می خواهد:
-
- تلاش و مقاومت نکند،
- فکر نکند،
- کار نکند،
- بی احساس باشد،
- صبر نکند،
- توکل نکند،
- و کلاً هیچ کاری نکند و راحت باشد!
فقط می خواهد خیلی راحت همه چیز به سمت او جذب شود!
یعنی همسر خوب، بچه خوب، کار خوب، درآمد خوب، ماشین خوب، خانه خوب و کلی چیزای خوب دیگر!
در اینجا زندگی راحت تر و جذب چیزهای خوب:
-
- یعنی فرار از مشکلات زندگی،
- یعنی فرار از سختی های زندگی،
- یعنی فرار از رنج های زندگی،
- یعنی فرار از تلاش و مقاومت کردن،
- یعنی فرار از لذت های جسمی و ذهنی،
- یعنی فرار از شادی های کوچک و بزرگ زندگی،
- یعنی فرار از خودت.
هِرودوت می گوید:
وقتی زندگی سخت و ظالمانه شود، مرگ برای فرد حکم پناهگاه را پیدا می کند.
یعنی تو به خاطر اینکه تلاش و مقاومت نکنی، صبر نکنی و توکل نکنی، دست به خودکشی اراده می زنی،
و اگر با کشتن اراده ارضا نشوی!
با اراده قوی به سمت خودکشی می روی!
می بینی!
اراده قوی تو همیشه در صحنه است
چه برای خودکشی اراده چه برای اراده خودکشی!
هر دو مدل خودکشی:
یعنی اینکه تو نمی خواهی واقعیت ها را بپذیری،
یعنی اینکه تو نمی خواهی دنیا را همینطور که هست قبول کنی،
یعنی اینکه تو نمی خواهی خودت را همینطور که هستی قبول کنی،
و اراده قوی خودت را در مسیر درست به حرکت دربیاوری.
از تو بی نهایت ممنونم که وقت ارزشمندت را در اختیار من قرار دادی.
یادت باشد نظرات تو برای من خیلی ارزشمند است و تک تک پیام هایت را می خوانم.
لطفاً نظرات خودت را در انتهای همین صفحه برای من ارسال کن. منتظرت هستم.
و اگر این مطلب را دوست داشتی و لذت بردی حتماً با دوستانت هم به اشتراک بگذار.
